Średniowieczny gród obronny powstały ok. VIII – IX wieku. Zaliczany do największych w Polsce. Skalno – wyżynne grodzisko położone jest na szczycie wzgórza nad doliną Wiercicy, w przepięknej, leśnej scenerii.

Ze wszystkich stron otaczają go:

• różnorodna roślinność,
• zwierzyna,
• źródła rzek.

Gród składał się z potrójnych wałów, zbudowanych z kamieni, drewna i ziemi. Jego centralną część tworzy gródek, będący dawniej siedzibą władcy. Od reszty dzieliła go fosa i wał. Powierzchnia przedgrodzi – centralnego i południowego – wynosiła 16.400 m².

Na terenie grodu znajdowała się:

• studnia,
• miejsce kultu bożka Światowida o czterech twarzach, przy bocznej skale,
• miejsce palenia wiecznego ognia,
• siedziba władcy, ogrzewana od spodu ogniem.